zodiak

chcesz coś jeszcze dodać?

powracając i szukając słów, staram się nazywać czyny

opustoszałe z nie tego celu w

wynaturzeniach przeszłe

węzły sprute

historia grzebie w losach nie tego języka

i co więcej ma wpływ w tym jak ci tego nie zrobić

schwytać niecnie zawieszone w szpetności tego

węzła

i jeszcze spoglądać jak się wynaturza

stokrotnie tysiąc dla jedności

w tych słowach plątać

opieram się o drewno

już kiedyś słyszałem sens słów podobnych

co kropką się kończy

i sumą wysyła mnie w inną myśl odwetu

chcę wysysać

plądrować kruszec z przedpotopowego stanu

i jądrem zderzyć na przestrzeni kilku państw

spoglądać jak węzeł się przerwał

oddychać głęboko patrząc w górę

gdyż historia znów roluje

parawan pozuje

potem przechodzenie

po pychach 

torów łoskot

czas, który ustanawia

na nowo dobierasz

dopięte wcześniej rzeczy

odpinasz szybko bo chcesz zobaczyć

kruszec już niewarty tyle

chyba się pomyiłem

stawia szklanę z płynem na rogu stołu

chciałbym ją strącić

patrzeć wolniej jak spada szybko

nie mogę patrzeć ci w oczy

bo widać wszystko

a już goły nie lubisz być

histeryczne stany przedpotopowe 

albo powódź znów wraca

chciałbym cię uśmiechnąć

kiedy zawracasz

.

powidok smutku i tulipan

zmęczony

co wolna jeszcze

puki płynie

nie ma to myśl w sobie zachowania

wpada i preparuje mnie, niszczeje

nie cieszę

nie załatane

odpada, klepie

stęka

brakuje metod

na co to komu

kto sie tym interesuje

weź się nie przejmuj a przejdzie

niech siedzi tam i piszczy

woła o uwagę, nędznie puki

kryptonimfa stadionu

że niby cel jest dobry

i gwarantem się stanie

po co mi przypominanie

na co ta funkcja w tym roztworze

ostatni mój raz

potworze

kuter

plan

i misteria

wołga 

nie przejawiaj bo to lepiej żeby spało

choć sapie

a zgliszcza już gniją

pożogą

gratyfikacje paryskie

postęp urbanistyczny

i jego konsekwencje

to tylko układ

i prewencje

dziękuję, na prawdę warte oparcia

i syto się czuję

obijając się o oparcie

kolejny raz double

to nie ten kort przecież

i sytuacja

powtarzaj, walcz o swoje

kiedy puszcza - nie jawi

się sokołem

dalej myślę o wyspie

ale znasz zdanie

nie oduczę cię siebie

tylko na glebie

widać odleżyny

po drugiej stronie

victoria!

albo klamka odpadła

nieodbezpieczone

gry planszowe w towarzystwie yorka

przesycam

cały negatyw

schowany

performer

wykreować

dodać do zmiany

wynaturzyć - dlaczego? bez zmiany

chłepcę jeszcze ten strumień

czuć bez smak, spojrzę w oczy

skakać! niech wieje!

szum, skrzypienie, kolejny raz łąka

szelest 

bez szpringi - płynąć

na co Ci ten kostium

pokaż choć szóstki 

nie, nie weź przestań

usiądź albo znikam

zniknij to przenika

po co mi te ruchy

gwałcę wciąż te mury

macha na pożegnanie

dym uleciał

katalizatory

wybuchy bomby atomowej w południowej Japonii

wszystkie latarnie na wybrzeżu pogasły

błoto przykrywa twarz Ziemi

ale to lepiej - trzeba zejść, mieć dystans

kochaj puki możesz, zawał spadnie

otworzony już jakiś czas temu sklep

okazał się być sprzeczny z panującymi zasadami

władze kantonu postanowiły załagodzić sytuację

sprzedając towar o połowę taniej

zbiegli się studenci

wykrzykując rewoltę na znak bezpodstawnej ucieczki

zajechał motorem w sam środek

zamilkli wszyscy

wyznania jednak okazały się być cichsze niż

pracujący silnik

stojąc na dachu

garnek w ręce trzymam

mieszam 

słyszę dźwięk nierozpuszczonego cukru

który obija me zwoje

szorstki wydaje się być

przejdzie

na gwarancji

ekwiwalent to taki komar

irytujący strup pozostawiony

może zniknie

to nie jest ucieczka

ani żadna inna wariacja

wydłuża się i milczy

to już nie te usta

smarem pokryte

z których melodia płynie

grzebiesz dalej a ziarna

pogubione

cwelem nazywany

kryptoponura snadź  -  daj więcej

wielka walka

czuję, że smęci

ale taka natura już jego

czuję, że oddycha

tylko przenika się czasem

w zły język się rozkleszcza

symbol niewiary

pusta krokwia

rozpęd już bierze

minotaur

z fali

się na róg odbić

po kamienistym dnie

poobraca

rozluźni i dotyka

a myśli o kimś innym

oponenta komponenta

w sierść się okłada

sygnał startu

w labiryncie marzeń

u wujka już majster

wydycha

kolarz w swym stroju

zew bez swego pragnienia

miara z wyłączoną liczbą

kreda która się nie kruszy

wyjątkowo teraz trzeba basenu

widać dno 

jesteś ograniczony

odezwji się w sposób właściwy

klaruj

miary

a instynkt niebezpieczny

apostrof

komunikat o otwarciu mostu zwodzonego

gdzie ktoś dalej na środku stoi

to będzie ciekawy wybór

parawanik na dobro

osłania ale kontur widać

idę dumnie bo mogę

w faktyczności unieść się półkę wyżej

bezcelowość wiecznego unoszenia swoich myśli

wieczna potrzeba unoszenia siebie ponad

zgrabnie ułożone w praktyczną metodę

no i już prawie na mecie stoję

ale nie chce przekraczać tego miejsca

było tu dobrze

ta myśl była piękna

budowała mnie

nieustannie

wywar

unosi się

czuć, nie trzeba mówić

nie rozłożę w otwarty sposób dłoni - powatrzam codziennie

a i tak na palcach liczę

gromadę elementów wzbudzających

każdy popęd chamujący

kolejny dzień przeczący

założenie, takie długodystansowe rzec można

tak i tu o to się kruszy, rozbija - można precyzyjniej

nie chcę czuć ruchu

co jeśli znowu stanie w drzwiach

niedaleko w końcu

i powie że chce jeszcze raz

i jeszcze

i potem domieszkę perfum zostawi

nieśwaidomie

upuści tak we framudze

gnuśny ten pył sam w sobie

to jest w połowie

tak jak wypuszczasz dym a on wraca

do płuc

czas oczekiwania

płachta wstydu ciepłogorzkiego

konturu, że jest

tylko poczekalnią uratuje

nie zaangażowanie, zawieś to

hydrałlika nie wyciąga

obojętne mi to i tak

skruszył jeszcze żeby było

umilając tą ułudę - tu najszybciej

dojechać

jest wiosna

klasztor i wiatr

na ołtarzu znów 

ciało pocięte

nie zostawiłem podpisu

pod zaświadczeniem, że się nie zgadzam

nie zostało dodane do porozumienia,

że jak chcę to mogę

dlaczego te słowa?

łkanie

co przywraca w pamięć

samo się zabija

cała ta gęba dobita

i pojemna

i pożąda

gniazdo uwikłane gdzieś

syndrom jedynaka

gniewny marsz 

przebiegł znów tą myślą

zaplata

chorobliwa zazdrość

nieporządany efekt

rychła skromność

i po co ten efekt?

zasymilowana ziemia

pół tonu gruzu

spada

nie czuję się zdrowo

czuję moc sprawczą

moralność zabrania

bardzo chcę i jednocześnie

nie chcę

to wybór należy

widzę kanał

brudy kolorytu ciemnego brązu

pobite i przeorane

zniszczone niedopalone

brudne i wycieńczone

potłuczone wywalone

całkiem przez wspomnień wał

wygniecione

rozebrałem się

dla dobra czy spokoju, ominiesz prawdę by nie zniszczyć

nie mówiąc, chcąc zasłaniać

i dlaczego tak nazywam

że górnolotnie, nie da się inaczej

bo jak to jest nieoczekiwanie

patrzysz i topisz nie jeden lodowiec

bo nie da się inaczej

czasem nóż tak dzierżyć i kawał mięsa odciąć, albo choć naciąć

jedna strona determinuje działanie 

chęć zobaczenia terminala 

dużo rzeczy to pozwala

przykład: wywieźć za brzeg

druga zaś dobija się mądrością dalajlamy

jakąś niepohamowaną walką gdzie widzisz, że to jednostronie działa

że to tylko ułuda myśli się skrada

i utyka znów rzeczywistość

chcę mówić ale ważę

przesadny harpun przebił

objętny kwas strzelił

społeczeństwo wymaga trzewi

wzruszaj dalej ramionami

pchaj to do przodu

rzuchwa pękła

Performens zaufania