apostrof

komunikat o otwarciu mostu zwodzonego

gdzie ktoś dalej na środku stoi

to będzie ciekawy wybór

parawanik na dobro

osłania ale kontur widać

idę dumnie bo mogę

w faktyczności unieść się półkę wyżej

bezcelowość wiecznego unoszenia swoich myśli

wieczna potrzeba unoszenia siebie ponad

zgrabnie ułożone w praktyczną metodę

no i już prawie na mecie stoję

ale nie chce przekraczać tego miejsca

było tu dobrze

ta myśl była piękna

budowała mnie

nieustannie

wywar

unosi się

czuć, nie trzeba mówić

nie rozłożę w otwarty sposób dłoni - powatrzam codziennie

a i tak na palcach liczę

gromadę elementów wzbudzających

każdy popęd chamujący

kolejny dzień przeczący

założenie, takie długodystansowe rzec można

tak i tu o to się kruszy, rozbija - można precyzyjniej

nie chcę czuć ruchu

co jeśli znowu stanie w drzwiach

niedaleko w końcu

i powie że chce jeszcze raz

i jeszcze

i potem domieszkę perfum zostawi

nieśwaidomie

upuści tak we framudze

gnuśny ten pył sam w sobie

to jest w połowie

tak jak wypuszczasz dym a on wraca

do płuc

czas oczekiwania

płachta wstydu ciepłogorzkiego

konturu, że jest

tylko poczekalnią uratuje

nie zaangażowanie, zawieś to

hydrałlika nie wyciąga

obojętne mi to i tak

skruszył jeszcze żeby było

umilając tą ułudę - tu najszybciej

dojechać

jest wiosna

klasztor i wiatr

na ołtarzu znów 

ciało pocięte

nie zostawiłem podpisu

pod zaświadczeniem, że się nie zgadzam

nie zostało dodane do porozumienia,

że jak chcę to mogę

dlaczego te słowa?

łkanie

co przywraca w pamięć

samo się zabija

cała ta gęba dobita

i pojemna

i pożąda

gniazdo uwikłane gdzieś

syndrom jedynaka

gniewny marsz 

przebiegł znów tą myślą

zaplata

chorobliwa zazdrość

nieporządany efekt

rychła skromność

i po co ten efekt?

zasymilowana ziemia

pół tonu gruzu

spada

nie czuję się zdrowo

czuję moc sprawczą

moralność zabrania

bardzo chcę i jednocześnie

nie chcę

to wybór należy

widzę kanał

brudy kolorytu ciemnego brązu

pobite i przeorane

zniszczone niedopalone

brudne i wycieńczone

potłuczone wywalone

całkiem przez wspomnień wał

wygniecione

rozebrałem się

dla dobra czy spokoju, ominiesz prawdę by nie zniszczyć

nie mówiąc, chcąc zasłaniać

i dlaczego tak nazywam

że górnolotnie, nie da się inaczej

bo jak to jest nieoczekiwanie

patrzysz i topisz nie jeden lodowiec

bo nie da się inaczej

czasem nóż tak dzierżyć i kawał mięsa odciąć, albo choć naciąć

jedna strona determinuje działanie 

chęć zobaczenia terminala 

dużo rzeczy to pozwala

przykład: wywieźć za brzeg

druga zaś dobija się mądrością dalajlamy

jakąś niepohamowaną walką gdzie widzisz, że to jednostronie działa

że to tylko ułuda myśli się skrada

i utyka znów rzeczywistość

chcę mówić ale ważę

przesadny harpun przebił

objętny kwas strzelił

społeczeństwo wymaga trzewi

wzruszaj dalej ramionami

pchaj to do przodu

rzuchwa pękła

Performens zaufania

Przekroczenie

Powiedział, że większość rzeczy, sytuacji i wniosków zależy tylko od ciebie. 

jest

wiatr w oczy

dotyka lini twej dłoni

jestem tu

wybacz ale nie chce chwili

zrozumiałem

wystawiłem

ilość mnogości

wątpliwości

decyzja raz

nie można się poskładać

chce leżeć

cieszyć się trzeba

wierzba ostrzega

śmieć się rozkłada

jest towarzysz devendra

myśli pełna głebia

chyba dziwny nerw

pod brzuch się skrada

i żołądku ścianki

rozsadza 

urazówka

neonów pełna

ścieżka

gród polski

obdarty z mebelków

przyjechały ambulansem

archanioły

unoszą

w ekstremach

koło czwartej

zaczynam zasypiać

skonsumowawszy blizny smak

udaję się na plac bieńczycki

- po warzywa

odbiły się wszystkie cząstki

od siebie

nie chcąc wrócić

na miejsce

grunt przyciąga

nigdzie się nie wybiera

tylko opór 

klepie 

- po plecach

zjednoczyłem się w etapie

Terapia

   

była niepewność, to znaczy ona jest

wracam i polecam sposób terapeutyczny na wszelkie problemy

natury egzystencjalnej

Folia malarska na galęziach, październik 2013, Las Wolski, Kraków.