annað loft

la vita è

szybciej niż dwadzieścia siedem sekund
na różnych wysokościach

przejazdem w zakrętach
nie odpuszczaj bo widzisz

roluje i weryfikuje na poziom jeden-zero

pod ramię wezmę

łódka czeka, znów wpadam do wody w butach

po co mi ta skała 

wolisz unosić się od soli wyżej

ich montenegro, pozostawione na ciągłe spojarzenia

w przestrzenne błekitny

do góry, tak, odchyl głowę

i rozsuń usta

spojrzeń na placu mnóstwo
odpowiada mi marakuja
język jest w sumie jeden

gdzie stromo już
i portfel z bransoletką znika

chciałem tylko pokazać jak się zaczyna

unieś swój spokój

wskakuję do wody

wyczyść to

pływam w butach 

trawarica

od jednego końca do drugiego

oddech i tulę mocno

trochę się boję i czegoś szukam

idę po warzywa, owoce i ser

buty same zeszły ze stóp

oni chyba nie lubią polaków

płynę dalej i wychodzę na brzeg

nie chcę kontaktu z tym miastem

zapomniałem, że buty zostały w wodzie

tęsknię znów i tulę mocno

szukam ich bardzo długo i nurkuję

zostaw to na polaroidzie

znów od brzegu do brzegu

wychodzę pod górę dość długo

nie mogłem znaleźć butów

suma

za płuca do góry podnieś

skóra odchodzi łatwo, kiedy ostry nóż masz

niełatwo już sumieniem się kierować

skutkiem i punktem zwrotnym każdego dnia nowonarodzony

w nazwie

z tych płuc napędowy wylewa się olej 

zrób coś

za długo trzymasz, puść, choć chwile, wiatrem znów obliż

wargi

masz w garści 

każde słowo może trafić

prawdopodobnie nie ruszy wiele

ale drobne wypadną

będę zbierał z ziemi

w nieświadomości

wiatrem popychani

lekko sami

uśmiechaj się i mów - dobrze

grzmot burzy

lodowiec wpada

odbiór tysiąca

 

bar mleczny

kiedy tak spokojnie uciekniesz
złóż ręce do pokłonu
codzienna zmiana
zaprojektowana specjalnie dla ciebie i twoich potrzeb
szybka zmiana
nie trzymająca się planu
twoja kostka w szpilce
zgrabne podbicie gotowe do drogi
po kocich łbach nieuczesanych
zaraz podkład nałożę
i zgrabnie biustonosz ci rozepnę
niech patrzy oko
potem zobaczysz to na scenie w zinstytucjalizowanej wersji
i klaskać będziesz
precedensu uciekanie
łkanie
strudlem się najadłem
trzymam dalej w graści
nie odebrałam bo nie mogłam rozmawiać
wypluwam pestkę
skosztowawszy nieco więcej z obcego życia
wezmę garścią
przecież chcę się najeść
skąd mam wiedzieć
czy jutro też będzie
kolejny dzień do szeregu
z bułką na brzegu
łóżka
powinnością się
stajemy
kiedy klopsa do ust
nie mieścimy

bykiem biegł

urodziłem się w krakowie

pukam

za szyje mnie weź
napluj
i zliż potem

piękne masz włosy

kocham je

zszyj jeszcze z cząstek tych wnikliwych niejako zdań coś więcej

ze strachu panoszymy się a podobno tacy sami

grywam jeszcze czas w piwnicy
ukrywam się tam na wszelki wypadek
pod żebrem się staje owadem


humor mi dopisuje
nie wierzę w to czasem

i znów mam wrażenie żem szałasem ognii sztucznych
ale przynajmniej świeci się
ironii już blisko

lubi czasem ślisko się jawnie nieprawdziwie wypowiadam

cały czas w myśl wchodzi mi żyto
to polskie żyto

i znów drzwi widzę
ryglujące się samym stwierdzeniem nieujętym a chcę ująć
czy piszesz teoremat

usytuowałem 
blask matki 
odbijałem

ale trzeba się uwolnić

puki czas pyka

szum szali
nie zmierzam wcale do grali
choć tak bardzo chciałeś
jawnie ukrywałeś
szymonem potem się nazwałeś

i znów te drzwi obsrane w kątach

hańba 

wczoraj samochód

wysiadam z tramwaju

już wcześniej myślałem o tym

rozpatrywałem prawdopodobieństwo

zazwyczaj hamowali

wysiadam wczoraj z tramwaju

i odczekałem dłuższą chwilę

bo nie chcę żeby mi się spieszyło

gdyż widzę, że to niszczy

wysiadłem i zdążyłeś mi przejechać

pod nosem idioto

co czapką okryte oczy miałeś

znów uszy zatkałeś?

kiedy mówię że mnie nie będzie

tylko mocna lina, węzęł relacji genów

utrzymuje tę stopę

chwilę dłużej w tramwaju

chciałbym pojechać kolejny przystanek

sprawdzić czy stoi tam znajoma twarz

by znów uśmiech zgrać

jak pliki na empetrójkę

ból, nie jedna

chwila zgnieciona 

czas zdarty

hitler odparty